Podczas nauki o fizjologii roślin, omawia się zagadnienie dotyczące organów wegetatywnych roślin, czyli korzeni, łodyg, liści. Wiadomości nt. tych organów, ich budowy i funkcjonowania, można wykorzystać nie tylko podczas pisania matury, ale również we własnym ogródku.
W stadium wzrostu wegetatywnego roślina nie tworzy organów generatywnych, czyli kwiatów; a co za tym idzie: nie wytwarza nasion. Roślina, może wtedy rozmnażać się wegetatywnie. Proces ten polega na reprodukcji roślin przy pomocy ich części, jakimi są np. pędy, korzenie, liście, a także bulwy, cebule, kłącza, rozłogi (modyfikacje organów).
Jak tą wiedzę wykorzystać w życiu codziennym?
Uprawa szczypiorku z cebuli
Cebulę należy uprawiać w niewysokiej doniczce, umieszczając ją w ziemi tak, aby od 1/3 do 1/2 cebuli znalazło się nad ziemią. Doniczkę najlepiej ustawić w dobrze naświetlonym miejscu np. na parapecie. Po zasadzeniu cebulę należy regularnie podlewać.
Ukorzenianie liści
Za pomocą tej metody można wyhodować potomstwo np. fiołka afrykańskiego, begonii królewskiej, peperomii, grubosza. Odcinamy liść z ogonkiem. Sadzimy w ziemi uniwersalnej zmieszanej z piaskiem (1:1). Ogonek powinien być zagłębiamy w glebie aż do blaszki liściowej. Sadzonkę regularnie podlewamy. Po około miesiącu sadzonka wypuści nowe liście i korzenie.
Ukorzenianie pędów
W ten sposób można rozmnażać wiele roślin, np.: fikusa, monsterę, trzykrotkę, pelargonię. Odcinamy wierzchołek pędu z 4–5 liśćmi i obrywamy 1–2 dolne. Sadzimy w piasku zmieszanym z torfem (2 : 1) lub wkładamy sadzonkę do pojemnika z wodą. Gdy pojawią się korzenie przesadzamy do ziemi uniwersalnej.
Jest to zaledwie kilka przykładów wykorzystanie organów wegetatywnych.
Rozmnażanie wegetatywne jest stosowane powszechnie i na dużą skalę np. uprawa ziemniaka.
Taki rodzaj produkcji nowych roślin przynosi wiele zalet. Zapewnia szybkie rozprzestrzenianie się i pozwala na otrzymanie roślin potomnych w znacznie krótszym czasie niż podczas wysiewania nasion.
Wszystkie osobniki potomne mają identyczny zestaw genów, co roślina wyjściowa (macierzysta). W niesprzyjających warunkach środowiska, nie jest to korzystne: utrudnia roślinom przystosowanie się do zmiennych warunków, poprzez co populacja gatunków jednolitych genetycznie jest zagrożona wyginięciem.